rondje Julianadorp

Van de week door wisselende oorzaken weinig gefietst, dus dat moest vandaag maar eens ingehaald worden.
Heerlijk weer voor de velomobiel.De wind kwam uit het NW en aangezien ik de wind mee het liefst tegoed hou voor de terugweg was mijn koers dan ook NNW.
Via winkel naar Kolhorn, Wieringerwaard, Anna Poulowna richting Lulianadorp.
Omdat ik me niet wil laten leiden door de GPS rij ik vaak op de bonnefooi en zo kwam ik terecht bij het pontje bij Anna Poulowna.
Er is veel te doen op het ligfiets  forum over de tarieven die men rekent voor een velomobiel, maar dit was slechts een schamele 50 eurocent.
Doordat ik perse een racebukker voorbij moest miste ik de afslag. De borden Julianadorp volgend kwam ik bij de ingang van een bos/manege bij twee schrikhekken waarvoor ik de Strada uit moest.
Maar de beloning was weergaloos; in het bos stonden duizenden sneeuwklokjes in bloei, een lust voor het oog.
Mijn bedoeling was om even bij Andre Donkers aan te gaan maar dat was lastiger dan ik had ingeschat.
In Julianadorp is men kennelijk niet zo creatief met straatnamen, want Het is de ene na de ander "Zwin".Met nummeringen in de duizenden.
Paar keer de weg gevraagd, maar volgend mij begrijpen de inwoners er zelf ook weinig van, want ik werd steevast verkeerd gestuurd.
Uiteindelijk toch de routeplanner maar aangezet en toen was de plaats van bestemming snel gevonden.
Andre was niet thuis; tja dat risico loop je als je onaangekondigd voor de deur staat.
Van Julianadorp naar Callandsoog, Petten en na de dijk de duinen door naar Schoorl. De hele N502 ?wordt opnieuw geasfalteerd dus was het heerlijk rustig. Sommige stukken waren al klaar en daar was nog autoverkeer toegestaan dus daar kon de Strada even lekker doorkachelen.
In de duinen was het vlak bij de parkeerplaatsen druk met wandelaars,en tja op een fietspad moet je natuurlijk met 4 man over de hele breedte van de weg wandelen.
Als je dan netjes waarschuwt dat je er aan komt wordt je uitgescholden voor snelheidsmaniak oid.
Maar ook heel veel mensen houden netjes hun hond vast als je nadert en die bedank ik dan ook altijd netjes.
In Schoorl stond een dame met haar PCHoofd trekker midden op het fietspad, met de deur wijd open.
Toen ik claxonneerde dat ik er langs wilde werd ze boos. Ik heb haar netjes gevraagd of haar ego groter was dan haar intellectueel vermogen. Waarschijnlijk is ze hier nu nog over aan het nadenken.
Via Schoorl/Warmenhuizen/Noord Scharwoude/ Waarland/ Het Veld weer naar Nieuwe Niedorp.

Was een heerlijke rit van zo'n 90 km.

gewone woonwerkrit

Vanochtend later begonnen en lekker met licht naar het werk gereden. De Therm ic nu van onderaf geisoleerd met een zooltje gemaakt van alu ondervloer.
En ja hoor nu werkt het, mijn voeten worden niet meer koud.
Op de heenweg liep het batterijpack nog aan maar nadat ik het had omgedraaid was dat ook opgelost.
Wat een verschil in snelheid nu de temperatuur weer wat hoger is.
Met wk 4 tegen ging het weer ruim boven de 30 en op de terugweg weer dicht en over de 40 km .p.u.
Heerlijk gewoon weer. ik heb een goretex jasje van adidas gekocht bij een supergoedkope ebay store in GB en nu kan ik ook gewoon met dit weer open rijden en dat vind ik toch prettiger. Moet er niet aan denken om met ook nog een tour kap op te rijden.
Balen dat(majoor) Kees geen ritjes meer organiseert, dat is toch een heel gemis en waarschijnlijk niet alleen voor mij (die toch bijna nooit meeging).
Morgen wordt het weer lekker weer; op de terugweg maar eens een ommetje maken over Den Helder.

Rondje NH kanaal

De laatste mooie winterdag voorlopig deze zaterdag 11-2. Geen zin in de sportschool vanochtend vanwege de spierpijn van afgelopen donderdag met mijn nieuwe hypertrofie schema.
Na een lange wandeling door de polder met de honden, om 1/2 3 nog maar even in de fiets gestapt.
Omdat ik eigenlijk , behalve dan naar mijn werk, nog nooit een andere richting op naar het zuiden ben geweest, eerst maar eens richting HH waard. Maar dan met een omweggetje via Winkel, Het Veld en Waarland
Fietspad langs het NH kanaal is een heerlijk fietspad, maar ondanks het zwakke windje mee,ging het niet veel harder dan 35 km p.u. De kou eist zijn tol.
Vanaf Alkmaar richting Heilloo, Egmond, Bergen, Schoorl, Schoorldam, stukje terug langs het kanaal en via Noord Scharwoude weer terug .
Bij Nrd. Scharwoude liep de ketting eraf; waarschijnlijk verkeerd geschakeld. Lekker makkelijk dat je de velomobiel zo overal op zijn zijkant in de sneeuw kan omkiepen.
Nadat de ketting er weer oplag, liep er iets heel erg aan, bij elke omwenteling van de trappers klonk er een harde klik.
het bleek uit het "vooronder"te komen en was de batterijhouder van de Therm IC die ik vandaag voor het eerst probeerde.
Over de werking daarvan ben ik nog niet lyrisch. Links bleef redelijk warm op stand 2 en rechts leek geen warmte af te geven.
Ik heb de zolen zonder tussenlaag in de schoen gelegd en denk dat er veel warmte via de onderkant wegvloeit.
Morgen maar eens een dun zooltje van dat ondervloerfoam knippen.
Mochten er velonauten zijn uit NH die deze Blog lezen en af en toe eens gezamenlijk een tochtje willen maken, dan graag een reactie.

vastloper ?

De weersverwachting is goed, mooier kan het eigenlijk niet zijn in de winter maar de fiets had kuren en het achterwiel liep vast aan de achterkant, dus maar met de auto heen en weer.

Bij thuiskomst de Strada geïnspecteerd en achter het achterwiel bleek een halve emmer sneeuw troep te zitten.

Omdat de fiets maandag ook herrie maakte, ook de ketting nakijken.

Naast het kettinggeleide wiel lang keurig netjes een gebroken O ring. Tja dat weet ik inmiddels, als je daarmee doorfietst dan kost het je je tandwiel.

Maar bij min 5 buiten sleutelen is toch niet echt mijn ding dus de Strada maar de huiskamer in gereden en een zeiltje eronder voor het smeltwater.

Kees gebeld om te hoe ik het moest doen, en daar kreeg ik gelijk een minder prettige bericht, maar dat terzijde.

Volgens Kees is de dé- en montage van het tandwiel een klusje voor twee man, of je moet wel erg lange armen hebben.

Nou Kees het is helemaal alleen gelukt; kennelijk heb ik lange armen.

gelijk alles maar even ontpekelt, mijn hemel wat geeft 1 zo'n ritje een rommel.

Morgen maar weer proberen of de wegen nu wat beter zijn en vandaag maar een setje verwarmde zolen besteld, want dat is het enige wat koud wordt. mijn voeten ondanks alle tips en trucs.

De terugweg

Dan de terugtocht.
Een apart bericht want het was een apart verhaal.
Ik had me verheugd op de terugrit, het zonnetje scheen en als het licht is zie je tenminste waar je rijdt, want vanochtend besloeg en bevroor alles onmiddellijk.
Tot aan het kanaal ging het voorspoedig, maar bij de Koedijkervlotbrug bleek deze opengezet te zijn ,
Stond vanaf Alkmaar niet aangegeven; lekker handig.
Omdat ik net een automobilist de huid had volgescholden omdat ze het fietspad blokkeerde met haar auto, besloot ik niet terug te gaan naar Alkmaar, maar over Schoorldam te gaan. want een stukje om dat is geen straf met zulk mooi weer. Nou dat heb ik geweten.
De ventweg naar Schoorldam was mooi schoon en met wind schuin van achter kwam zowaar de snelheid er een beetje in, want snel gaan is toch lastig voor mij met lagere temperaturen.
Het was ff zoeken voor me in Schoorldam, maar het is een prachtige doorsteek geworden voor fietsers richting Warmenhuizen.  Daarna gelijk weer terug langs het kanaal en linksaf richting iets van het waterschap of zo. De weg was redelijk, tot de Dregmeer (?). daar werd het echt een drama, daar viel niet te fietsen.
Mijn achterwiel bleef doorslippen en ik gleed van de ene naar de andere kant van de weg.
Ik moest proberen snelheid te houden, want anders kwam ik niet meer op gang, maar als er een auto aankwam moest ik aan de kant, want ik gleed echt overal heen.
Het viaduct over de N245 was een zeephelling, dus onderlangs naar het Geestmerambacht. Van daaraf was het weer goed te doen, maar thuisgekomen bleek ik er bijna een uur en 25 minuten over gedaan te hebben over een stukje wat normaal maximaal in 50 minuten gaat.
Snel koffie gedronken, verkleden en naar de sportschool, want ja, dat gaat ook gewoon door.

1e keer in de sneeuw

Maandag de (kouwe) stoute schoenen maar eens aanhetrokken, want anders komt het er nooit van; De eerste keer met ijzige kou en her en der sneeuw met de Strada naar het werk.
De fietspaden zagen er bij ons goed schoon uit, dus dat gaf moed.
Tot aan Oude Niedorp niets aan de hand, maar de omleiding die er daar momenteel voor fietsers is, waren ze vergeten iets aan te doen, jammer.
Van Oud Karspel naar Langedijk was het fietspad perfect te rijden, daarna zag het er in de polder goed uit, maar na de eerste boerderij was het over en uit en werkelijk geen doorkomen aan.
Tot aan het Daalmeerpad wat het één grote slip. Voor het poortje bij de ingang van het Daalmeerpad was een berg sneeuw geschoven en aangezien er geen mogelijkheid is om dit te omzeilen, er maar dwars doorheen geramd.
De tunnel onder de N245 was één glijbaan. De fietsers moesten afstappen om tegen de helling op te komen.
Ik heb een grote aanloop genomen en haalde de andere kant net.
langs het NH kanaal was het gedeelte voor de auto`s goed schoon, de fiets doorgangen onbegaanbaar.
Datzelfde gold voor de Laan van Bremen, daar moest ik door de autosluizen, maar daar zit een soort drempel en en dat voegt niet echt lekker met een velomobiel.
Al met al een tien minuten langer gefietst, maar toch een voldaan gevoel dat ik het gedaan had.