rondje Julianadorp

Van de week door wisselende oorzaken weinig gefietst, dus dat moest vandaag maar eens ingehaald worden.
Heerlijk weer voor de velomobiel.De wind kwam uit het NW en aangezien ik de wind mee het liefst tegoed hou voor de terugweg was mijn koers dan ook NNW.
Via winkel naar Kolhorn, Wieringerwaard, Anna Poulowna richting Lulianadorp.
Omdat ik me niet wil laten leiden door de GPS rij ik vaak op de bonnefooi en zo kwam ik terecht bij het pontje bij Anna Poulowna.
Er is veel te doen op het ligfiets  forum over de tarieven die men rekent voor een velomobiel, maar dit was slechts een schamele 50 eurocent.
Doordat ik perse een racebukker voorbij moest miste ik de afslag. De borden Julianadorp volgend kwam ik bij de ingang van een bos/manege bij twee schrikhekken waarvoor ik de Strada uit moest.
Maar de beloning was weergaloos; in het bos stonden duizenden sneeuwklokjes in bloei, een lust voor het oog.
Mijn bedoeling was om even bij Andre Donkers aan te gaan maar dat was lastiger dan ik had ingeschat.
In Julianadorp is men kennelijk niet zo creatief met straatnamen, want Het is de ene na de ander "Zwin".Met nummeringen in de duizenden.
Paar keer de weg gevraagd, maar volgend mij begrijpen de inwoners er zelf ook weinig van, want ik werd steevast verkeerd gestuurd.
Uiteindelijk toch de routeplanner maar aangezet en toen was de plaats van bestemming snel gevonden.
Andre was niet thuis; tja dat risico loop je als je onaangekondigd voor de deur staat.
Van Julianadorp naar Callandsoog, Petten en na de dijk de duinen door naar Schoorl. De hele N502 ?wordt opnieuw geasfalteerd dus was het heerlijk rustig. Sommige stukken waren al klaar en daar was nog autoverkeer toegestaan dus daar kon de Strada even lekker doorkachelen.
In de duinen was het vlak bij de parkeerplaatsen druk met wandelaars,en tja op een fietspad moet je natuurlijk met 4 man over de hele breedte van de weg wandelen.
Als je dan netjes waarschuwt dat je er aan komt wordt je uitgescholden voor snelheidsmaniak oid.
Maar ook heel veel mensen houden netjes hun hond vast als je nadert en die bedank ik dan ook altijd netjes.
In Schoorl stond een dame met haar PCHoofd trekker midden op het fietspad, met de deur wijd open.
Toen ik claxonneerde dat ik er langs wilde werd ze boos. Ik heb haar netjes gevraagd of haar ego groter was dan haar intellectueel vermogen. Waarschijnlijk is ze hier nu nog over aan het nadenken.
Via Schoorl/Warmenhuizen/Noord Scharwoude/ Waarland/ Het Veld weer naar Nieuwe Niedorp.

Was een heerlijke rit van zo'n 90 km.